รายงานการล่วงละเมิดทางเพศเกี่ยวกับฟุตบอล ความไม่รู้และความไร้เดียงสาในการเคลียร์เรื่องอื้อฉาว

เยาวชนหลายรุ่นถูกล่วงละเมิดทางเพศอย่างรุนแรงในสโมสรฟุตบอลอาชีพและมือสมัครเล่นหลายแห่งของอังกฤษเนื่องจากไม่มีนโยบายคุ้มครองเด็ก

ความไม่รู้และไร้เดียงสาจากการค้าส่งการซักถามของสมาคมฟุตบอลได้ข้อสรุปแล้วนำโดย Clive Sheldon QC การสอบสวนระบุถึงความล้มเหลวในการดำเนินการอย่างเพียงพอกับข้อร้องเรียนหรือข่าวลือเรื่องการล่วงละเมิดทางเพศที่สโมสรอาชีพแปดแห่ง ได้แก่ Chelsea, Aston Villa, Newcastle United, Southampton, Peterborough และที่ Manchester City, Crewe Alexandra และ Stoke City Barry Bennell ผู้ล่วงละเมิดที่อุดมสมบูรณ์เป็นโค้ชเยาวชน เชลดอนพบว่าโดยทั่วไปแล้วฟุตบอลและคนหนุ่มสาวที่เล่นกีฬานั้นถูกปล่อยให้เสี่ยงต่อการถูกล่วงละเมิดโดยขาดวัฒนธรรมการปกป้องเหยื่อที่ถูกรังแกกลัว

หรือถูกควบคุมให้อยู่ในความเงียบและมีรายงานการล่วงละเมิดเพียงไม่กี่อย่างภายในคลับ หรือไปที่ FA เชลดอนพบว่าเอฟเอมีความผิดฐาน ความล้มเหลวของสถาบัน เนื่องจากความล่าช้าในการแนะนำการป้องกันหลังจากปี 1995 เมื่อเบ็นเนลล์และผู้ล่วงละเมิดที่มีชื่อเสียงในกีฬาอื่น ๆ ได้ถูกดำเนินคดีและถูกตัดสินว่ามีความผิดแล้ว Bennell ถูกตัดสินลงโทษครั้งแรกในปี 1994 ในสหรัฐอเมริกาก่อนหน้านั้นเชลดอนกล่าวในรายงาน 700 หน้า FA ไม่ได้ ไม่มีอะไรเชิงรุกในการปกป้องและปกป้องเด็กจากการล่วงละเมิดทางเพศเด็กในการเล่นกีฬา ไม่มีคำแนะนำการฝึกอบรมหรือการรับรู้ทั่วไปเกี่ยวกับปัญหาการคุ้มครองเด็กตั้งแต่ปี 1970 ถึงกลางทศวรรษ 1990 และคนที่ทำงานในวงการฟุตบอล ไม่ยอมรับสัญญาณของการล่วงละเมิดที่อาจเกิดขึ้น

อย่างไรก็ตามเชลดอนไม่ยอมรับ FA จากการวิพากษ์วิจารณ์ในช่วงหลายทศวรรษที่กีฬาดังกล่าวไม่มีการคุ้มครองเด็กสำหรับผู้เล่นอายุน้อยโดยวางไว้ในบริบทของทัศนคติทั่วไปในเวลานั้น ฉันไม่คิดว่าการเฉยเมยของ FA guthridgegroup.com ในช่วงเวลานี้เป็นเรื่องที่น่าตำหนิ ในช่วงเวลานี้ส่วนใหญ่การล่วงละเมิดเด็กมักถูกมองว่าเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายในครอบครัวหรือในสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยไม่ใช่ในโลกแห่งกีฬาอย่างไรก็ตามเชลดอนกล่าวเพิ่มเติมว่าเมื่อมีการรายงานเหตุการณ์การล่วงละเมิดที่สโมสร การตอบสนองของพวกเขาไม่ค่อยมีความสามารถหรือเหมาะสม และเมื่อมี สัญญาณเตือน เช่นข่าวลือเกี่ยวกับพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมเจ้าหน้าที่มักจะพลาดหรือไม่ดำเนินการใด ๆ

สิ่งนี้มักจะมาจากความไม่รู้หรือไร้เดียงสา มักจะมีความรู้สึกว่าหากไม่มี หลักฐานที่เป็นรูปธรรม หรือข้อกล่าวหาที่เฉพาะเจาะจง

จากเด็กไม่มีอะไรสามารถทำได้หรือควรทำดังนั้นจึงมีความลังเลที่จะสอบสวนหรือเฝ้าติดตามนับประสาเผชิญหน้ากับผู้กระทำความผิดและแทรกแซงการกระทำของเขา เป็นผลให้ในหลาย ๆ กรณีผู้กระทำผิดสามารถซ่อนตัวอยู่ในวงการฟุตบอลและใช้ตำแหน่งของพวกเขาเพื่อทำลายชีวิตของเด็ก ๆ จำนวนมาก

ในระหว่างการร่ายมนตร์สองครั้งที่ Crewe Bennell ได้ล่วงละเมิดทางเพศอย่างจริงจังกับผู้เล่นอายุน้อยรวมถึง Andy Woodward ซึ่งการสัมภาษณ์กับ Guardian ในปี 2559 ทำให้เหยื่ออีกหลายร้อยคนออกมาข้างหน้าการสืบสวนและการตัดสินของตำรวจและ FA เพื่อตั้งคำถามของ Sheldon เมื่อพิจารณาถึงเรื่องราวที่ขัดแย้งกันเกี่ยวกับสิ่งที่ผู้อาวุโสในสโมสรรู้เกี่ยวกับเบ็นเนลล์เชลดอนสรุปว่าพวกเขาไม่ได้รับรายงานการล่วงละเมิดใด ๆ ที่เฉพาะเจาะจงข้อสรุปจาก Cheshire ก็มาถึงเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม Sheldon กล่าวว่าเขาเชื่อว่าความกังวลเกี่ยวกับพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมรวมถึงเด็กผู้ชายที่อยู่บ้านของ Bennell นั้นได้รับการหารือโดยประธาน Norman Rowlinson ผู้อำนวยการ John Bowler ที่ประสบความสำเร็จใน Rowlinson ในตำแหน่งประธานและ Hamilton Smith ผู้อำนวยการคนอื่น ฉันพอใจเช่นกันที่ในช่วงเวลาที่เบ็นเนลล์อยู่ที่คลับมีข่าวลือสะพัดเกี่ยวกับ [เบนเนล] และความสนใจทางเพศของเขาที่มีต่อเด็กซึ่งเจ้าหน้าที่บางคนของสโมสรได้ยินเช่นดาริโอกราดี